ฟังเพลง ยาหมอสั่ง
จำนวนการฟัง 13,951ถูกใจ 0เนื้อเพลง ยาหมอสั่ง
ศร สินชัย, ดอกอ้อ ทุ่งทอง, ก้านตอง ทุ่งเงิน - ยาหมอสั่งคำร้อง/ทำนอง บุญล้อม คู่กะสังข์เรียบเรียง สวัสดิ์ สารคาม(ศร สินชัย) โอละน้อ...เอ่อ...น้องเมียเอย... คือคักแท้(ก้านตอง)โตข่อยนี้เกิดเป็นลูกกำพร้าโตข่อยนี้เกิดเป็นลูกกำพร้าอยู่กับเอื้อยมาเลี้ยงจนว่าใหญ่จนว่าเอื้อยได้เป็นฝั่งเป็นฝาจนว่าเอื้อยได้เป็นฝั่งเป็นฝานี่ละเน๊าะเขาว่าข้าวมันปลาใหม่(ดอกอ้อ) แต่ก่อนกี้มันกะดีอยู่หล่าแต่ก่อนกี้มันกะดีอยู่หล่าบ่เคยปล่อยเคยป๋าเฮ็ดนาดีหลายแต่ซูมื้อซวนเฮ็ดนั่นเฮ็ดนี่แต่ซูมื้อซวนเฮ็ดนั่นเฮ็ดนี่เพิ่นเป็นหูบ่ดีเอื้อยละอุกใจหลาย(ดอกอ้อ) โฮ้ยอุกใจนำพี่อ้ายโตเนาะตองเนาะชวนเฮ็ดหยังกะบ่เฮ็ด ฮึ่ยเอื้อยหละเบื่อ(ศร สินชัย) เว้าหยังกันหละเอื้อยน้องคู่นี้เว้าหยังกันหละเอื้อยน้องคู่นี้ ว่าหูไผบ่ดีจมให้ผู้ใด๋มื้อนี่เจ้าสิพากันไปหยัง มื้อนี่เจ้าสิพากันไปหยังทรงคือฟ่าวคือฟั่งสิพากันไปใส(ดอกอ้อ)ข่อยสิให้น้องพาไปโรงบาลข่อยสิให้น้องพาไปโรงบาลให้หมอเบิ่งอาการหูบ่ดีอย่าพาลหลาย(ก้านตอง)เอื้อยวินหัวแฮงหลายบ่เอื้อยเอื้อยวินหัวแฮงหลายบ่เอื้อยเบิ่งทรงสีเมื่อยเมื่อยป่ะน้องสิพาไป(ก้านตอง)วินหลายบ่เอื้อยนี่หละโรคกรรมพันธุ์แม่เฮากะเป็น(ดอกอ้อ) โอ๊ยวินหลายหล่า(ก้านตอง) คือเป็นหนักละแท้น้อเอื้อยอ้อคือเป็นหนักละแท้น้อเอื้อยอ้อเบิ่งคำเว้าคุณหมอเคร่งคัดแฮงหลาย(ศร สินชัย) เป็นจั่งใด๋หมอเพิ่นว่าเป็นหยังเป็นจั่งใด๋หมอเพิ่นว่าเป็นหยังเว้าสู่พี่อ้ายฟังหมอเพิ่นว่าจังใด๋(ก้านตอง) หมอเพิ่นย้ำให้ทำตามหมอสั่งเด้ะเพิ่นย้ำให้ทำตามหมอสั่งเด้ะหมอบ่เว้าสู่ฟังไปถามเอื้อยพี่อ้าย(ดอกอ้อ)หยับมานี้ข่อยสิเว้าสู่ฟังหยับมานี้ข่อยสิเว้าสู่ฟังคำที่หมอเพิ่นสั่งฟังแล้วต้องเฮ็ดได้เจ้าต้องเฮ็ดได้เด้ะเจ้าสัญญาข่อยก่อนเด้ะเฒ่า(ศร สินชัย) เอ้อข่อยสิเฮ็ดให้มันดีที่สุดหละเฒ่า(ก้านตอง) น้องย่านเป็นหละโรคกรรมพันธุ์น้องย่านเป็นหละโรคกรรมพันธุ์ให้พี่อ้ายอยู่บ้านช่วงนี่อย่าไปใส(ศร สินชัย) ให้ฟ่าวเว้าเฒ่าเจ้าเฮ็ดหยังอยู่ให้ฟ่าวเว้าเฒ่าเจ้าเฮ็ดหยังอยู่ข่อยอยากฟังอยากฮู้หมอให้เฮ็ดจั่งใด๋(ดอกอ้อ) เบิ่งทรงเจ้าสิเฮ็ดได้อยู่เฒ่าเบิ่งทรงเจ้าสิเฮ็ดได้ดีอยู่เฒ่าโรคนี่หมอเพิ่นเว้าเจ้าคนเดียวซ่อยได้หมอสั่งมาว่าของดองต้องงดหมอสั่งมาว่าของดองต้องงดเอายาไปทานให้หมดสี่ห้าวันก็หาย(ดอกอ้อ) ไปเฒ่าไปเอายาไปทานหวัดเด้อถ้าแม่เจ้ามาบอกเลยว่าบ่ต้องซื้อหยังมาฝากข่อยดอกหมอสั่งห้ามกินของดองจำได้บ่หละบรรทัดสุดท้ายนะ สี่ห้าวันก็หาย(ศร สินชัย) จำได้อยู่เฒ่า จำได้บักอย่างคักเลย(ก้านตอง)จำได้บ่หละพี่อ้าย(ศร สินชัย) จ้า(ศร สินชัย) โรคหยังน้อบ่เคยพ้อเคยเห็นโรคหยังน้อบ่เคยพ้อเคยเห็นตั้งแต่เซ้าจดเย็นบ่ได้ออกไปใส(ดอกอ้อ) อดเอาแน่เหลืออีกแค่คืนเดียวอดเอาแน่เหลืออีกแค่คืนเดียวคันคืนนี่เจ้าเบี้ยวเดี๋ยวมันสิบ่หายเด๊ะ(ก้านตอง) เอื้อยจ๋าเอื้อยน้องเป็นวินวินหัวเอื้อยจ๋าเอื้อยน้องเป็นวินวินหัวมันหน้ามืดตามัว ใจกระวนกระวาย(ศร สินชัย) มาเป็นโรคละคือกันแท้หละ(ดอกอ้อ)พู้นหนะ(ศร สินชัย) มาเป็นโรคละคือกันแท้หละสิปัวให้เด้อน้าบ่ต้องหาหมอกะได้(ก้านตอง)แม่นอีหลีบ่พี่อ้าย(ดอกอ้อ) ฮึ่ย ยามน้าเว้าหยังขึ้นจั่งแม่นเจ้าหูดีเน๊าะบัดยามข่อยเว้าหยังขึ้นเอาหูหนีไปทางใด๋เปี้ยะเอาจักบาดสะน้อ(ศร สินชัย) ข่อยห่วงน้าเด้นี่ย่านน้าเป็นหยังขึ้นมาข่อยสิอยู่จังใด๋ โอ๊ะโอ๊ะเจ้าสิอยู่จังใด๋(ก้านตอง)บ่แมนสิแมนความเลาอยู่บ่เอื้อย(ศร สินชัย) นั่นหนะ(ดอกอ้อ) ฮึ่ย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น